งาน Defense &
Security 2022 ที่อาคาร Challenger Hall 1-2 ศูนย์จัดแสดงสินค้า
Impact เมืองทองธานี ระหว่างวันที่ 29 สิงหาคม
ถึง 1 กันยายน 2022 ที่ผ่านมา
บริษัทอู่กรุงเทพ Bangkok Dock นำโมเดลเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์
552 มาอวดโฉมให้ผู้ร่วมงานเยี่ยมชม เรือตรวจการณ์ River
Class Batch 2 ลำนี้ใช้แบบเรือ BAE Systems 90m OPV จากประเทศอังกฤษมาปรับปรุงเพิ่มเติม บริษัทอู่กรุงเทพซื้อลิขสิทธิ์แบบเรือนำมาให้ทหารเรือดำเนินการสร้าง
โดยใช้สถานที่อู่ราชนาวีมหิดลอดุลยเดช กรมอู่ทหารเรือ จนได้เรือตรวจการณ์ River
Class Batch 2 ลำที่สองต่อจากเรือหลวงกระบี่
จากเอกสาร
‘ยุทธศาสตร์กองทัพเรือ พ.ศ.2560-2579’ กองทัพเรือต้องการเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งจำนวน 8 ลำด้วยกัน
ปัจจุบันมีประจำการแล้วจำนวน 4 ลำ
เพราะฉะนั้นกองทัพเรือต้องจัดหาเรือเพิ่มอีกจำนวน 4 ลำ
โครงการจัดหาเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งรุ่นใหม่มีมาได้สักพักหนึ่ง
โดยกำหนดความต้องการไว้อย่างชัดเจนเรื่องหนึ่งว่า เรือต้องมีลานจอดกับโรงเก็บอากาศยานปีกหมุนหรือเฮลิคอปเตอร์
อันเป็นสิ่งที่แบบเรือ BAE Systems 90m OPV
ขาดหายไป บริษัทอู่กรุงเทพจำเป็นต้องหาทางเลือกให้เหมาะสมกับความต้องการ
โดยการนำแบบเรือเรือหลวงกระบี่หรือ River
Class Batch 2 Modify For RTN มาขยายความยาวเพิ่มเติม
เพื่อสร้างโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ตรงตามความต้องการกองทัพเรือ
ข้อมูลดังกล่าวคิดว่าผู้อ่านทุกคนคงได้รับรู้หลายปีแล้ว
เพียงแต่ไม่เคยเห็นแบบเรือดัดแปลงเพิ่มโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์เสียที
ต่อมาเมื่อมีการจัดงาน Defense & Security 2022 บริษัทอู่กรุงเทพได้นำแบบเรือดังกล่าวมาจัดแสดง
แบบเรือรุ่นใหม่จากบริษัทอู่กรุงเทพ
ชมภาพประกอบที่หนึ่งไปพร้อมกันนะครับ
บริเวณกลางป้ายตั้งพื้นด้านหลังโมเดลเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์ เขียนภาษาอังกฤษตัวอักษรสีขาวบนพื้นม่วงคำว่า
‘Otions
for Modifying HTMS Krabi Class Design’ โดยมีตัวอักษรสีม่วงขอบขาวเขียนต่อท้ายคำว่า
‘Future’
ด้านล่างของป้ายอวดโฉมแบบเรือดัดแปลงเพิ่มโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์จำนวน 3 ภาพ ประกอบไปด้วย เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 91
เมตรมุมบนซ้าย เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตรมุมล่างซ้าย
และเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 111 เมตรมุมบนขวา
ส่วนภาพมุมล่างขวาคือเรือคอร์เวตขนาด 99 เมตรของบริษัท BAE
Systems
ขอออกตัวก่อนนะครับว่าผู้เขียนไม่ได้ไปร่วมงาน
Defense
& Security 2022 ทำได้เพียงหาข้อมูลจากบุคคลผู้ใจดีถ่ายภาพมาอวดในโลกโซเชียลมีเดีย
เพียงแต่ทุกคนบังเอิญไม่ได้ถ่ายภาพที่สมควรถ่ายภาพมากที่สุด
ความชัดเจนของแบบเรือจึงมีน้อยมากจนถึงน้อยมากที่สุด
แต่ถึงกระนั้นก็ตามผู้เขียนยังพอคลำทางโดยอาศัยข้อมูลน้อยนิดที่อยู่ในมือ
คำถามที่ตามมาหลังเห็นภาพถ่ายก็คือ
แบบเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งทั้ง 3 ลำบริษัทอู่กรุงเทพนำมาจากไหน?
คำตอบอยู่ในภาพประกอบที่สองอันเป็นข้อมูลน้อยนิดในมือผู้เขียน
เรามาพิจารณาภาพบนซ้ายไปพร้อมกัน
นี่คือแบบเรือเรือหลวงกระบี่เวอร์ชันปี 2010
ปรกติลานจอดเฮลิคอปเตอร์ของแบบเรือจากอังกฤษ ถูกออกแบบให้รองรับเฮลิคอปเตอร์ขนาด 12
ตันอาทิเช่น AW101 Merlin ทว่ากองทัพเรือต้องการใช้งานเฮลิคอปเตอร์ขนาด
7 ตันอาทิเช่น Super Lynx 300
ลานจอดจึงมีความยาวเกินไปควรแบ่งไปทำสิ่งใดเพิ่มเติม ส่งผลให้มีการสร้างห้องควบคุมอากาศยานเพิ่มเติมเข้ามา
แยกโดดเดี่ยวต่างหากไม่ติดกับพื้นที่เชื่อมต่อปล่องระบายความร้อน
แบบเรือมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ค่อนข้างยาว
ขนาดสร้างห้องควบคุมอากาศยานเพิ่มเติม Super Lynx 300 ยังลงจอดได้อย่างสบาย
แม้ว่าในท้ายที่สุดห้องควบคุมอากาศยานจะถูกขยับถอยหลัง
ทว่าภาพนี้ช่วยยืนยันชัดเจนว่าสามารถต่อเติมโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ได้
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 91 เมตรจึงถือกำเนิดขึ้นมาโดยฝีมือคนไทย
บริษัทอู่กรุงเทพเพิ่มความยาวบริเวณท้ายเรือขึ้นมาหนึ่งเมตร
ตั้งแต่หัวเรือถึงปล่องระบายความร้อนเหมือนเรือหลวงกระบี่ร้อยเปอร์เซ็นต์
พื้นที่ถัดจากมีการสร้างโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์
และมีลานจอดรองรับอากาศยานปีกหมุนขนาดไม่เกิน 7 ตัน
แต่เนื่องจากความสั้นของเรือผู้เขียนคาดเดาเอาเองว่า
อาจเป็นโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์แบบยืดหดได้หรือ Retractable Hanger เหมือนที่มีใช้บนเรือหลวงเรือหลวงพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกกับเรือหลวงพุทธเลิศหล้านภาลัย
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
91 เมตรไม่มีจุดติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบ
-เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตร
ภาพบนขวาคือคำตอบชัดเจนถึงเบื้องลึกเบื้องหลังเรือลำนี้
นี่คือแบบเรือ BAE Systems 94m OPV จากประเทศอังกฤษนั่นเอง
โดยการนำแบบเรือ 90m OPV มาปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น
หัวเรือเปลี่ยนจากปืนกลอัตโนมัติ 30
มม.เป็นปืนใหญ่ 76 มม. หน้าสะพานเดินเรือมีแท่นยิงเป้าลวง 130 มม.รุ่น 12 ท่อยิงจำนวน 2 แท่นซ้ายขวา ต่อด้วยปืนกลขนาด 7.62 มม.หรือ 12.7 มม.อีก 2 กระบอก ฐานเสากระโดงถูกตัดให้สั้นลงลดจนเกิดพื้นที่ว่างกลางเรือ
ติดตั้งแท่นยิงอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบได้ 4 ท่อยิงโดยการวางซ้อนด้านบน
กำหนดให้หันปากท่อยิงออกจากกราบเรือตามหลักนิยมปัจจุบัน
วิศวกรอังกฤษเพิ่มความยาวเรือเข้าไป
4
เมตร เพื่อสร้างโรงเก็บโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ขนาด 7 ตันรูปทรงแปดเหลี่ยม
ติดพื้นที่เชื่อมต่อปล่องระบายความร้อนหากมองจากมุมบนจะคล้ายไม้ตีปิงปอง
บนลานจอดมีเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำ AW159 Wildcat พร้อมอาวุธจอดได้พอดิบพอดี
โดยที่เฮลิคอปเตอร์สามารถจอดในโรงเก็บได้หมดทั้งลำ
เท่ากับว่าแบบเรือ
94m
OPV รองรับเฮลิคอปเตอร์ขนาด 7 ตัน
ผู้เขียนอาจคิดว่าปัจจุบันเขาใช้งานเฮลิคอปเตอร์ขนาด
10
ตันกันหมดแล้ว
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งหลายรุ่นมีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่โตกว่านี้
ต้องไม่ลืมนะครับว่า…นี่คือการดัดแปลงปรับปรุงให้เรือมีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์เพิ่มเติม
ย่อมสู้เรือตรวจการณ์ที่มีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์จากพิมพ์เขียวเลยไม่ได้
ทว่าเรือเหล่านั้นไม่มีจุดติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบ
ย้อนกลับมาที่เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรอีกครั้ง แม้ว่าแบบเรือที่นำมาจัดแสดงมีรายละเอียดค่อนข้างน้อย ทว่าผู้เขียนพบว่าโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ถูกออกแบบเป็นรูปสี่เหลี่ยม
จุดเชื่อมต่อกับพื้นที่เชื่อมต่อปล่องระบายความร้อนเตี้ยลงมาเล็กน้อย
และไม่มีการติดแพชูชีพ LIFERAFT บริเวณส้วนท้ายโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์แต่อย่างใด
อ้าว…ถ้ากองทัพเรือต้องการใช้งานเฮลิคอปเตอร์ขนาด 10 ตันล่ะ?
คำตอบง่ายมาก…ต้องเลือกเรือลำใหญ่ที่สุดซึ่งเป็นลำสุดท้ายนั่นเอง
-เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
111 เมตร
เรือลำนี้มีต้นกำเนิดมาจากโครงการเรือฟริเกต
Type31e
ของกองทัพเรืออังกฤษ บริษัท BAE Systems
นำแบบเรือ 90m OPV มาเพิ่มความยาวเข้าไป 21 เมตร กลายเป็นเรือฟริเกตชื่อ The Avenger หมายเลข F185
ตามภาพล่าง
ให้เวลาผู้อ่านวิจารณ์ความงดงามเรือลำนี้สามนาที
เสร็จเรียบร้อยแล้วเรามาอ่านบทความกันต่อ
The
Avenger ใช้หัวเรือไล่มาถึงเสากระโดงเหมือนแบบเรือ 94m OPV ถัดจากนั้นจึงเพิ่มความยาวเรือเข้าไป 21 เมตร
เพื่อสร้างพื้นที่สำหรับติดตั้งแท่นยิงแนวดิ่ง รองรับอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้อากาศยาน
Sea Ceptor จำนวน 2 นัด
บรรทุกเรือยางท้องแข็งไปกับเรือได้มากสุด 4 ลำ
โดยมีลานจอดกับโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ขนาด 10 ตันบริเวณท้ายเรือ
บริษัทอู่กรุงเทพต้องปรับปรุงเรือฟริเกตกลับมาเป็นเรือตรวจการณ์ไกลฝั่ง
เป็นการย้อนรอย BAE Systems
ปรับปรุงเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งให้เป็นเรือฟริเกต
แท่นยิงแนวดิ่งสำหรับอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้อากาศยาน Sea Ceptor หายไปแน่นอน มีการเพิ่มเติมจุดติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบ
แต่จะเป็นที่เดียวกับแบบเรือ 94m OPV
หรือไม่ผู้เขียนไม่แน่ใจ
โรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ใช้รูปทรงเดียวกับ
The Avenger แบบเป๊ะๆ บนหลังติดตั้งระบบป้องกันตนเองระยะประชิด Phalanx
สูงโดดเด่นเป็นสง่า
บริษัทอู่กรุงเทพให้คำจำกัดความและวางตำแหน่งเรือไว้ว่า ‘เรือฟริเกตเบา’ ตั้งใจท้าแข่งมะม่วงเบาหรือเปล่าผู้เขียนไม่ค่อยแน่ใจ เป็นเรือลำใหญ่ที่สุด
ติดอาวุธได้มากสุด และมีราคาแพงมากที่สุด
ดูเหมือนว่าบริษัทอู่กรุงเทพจะเน้นเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
111 เมตรมากกว่าลำอื่น อันเป็นเรื่องปรกติของพ่อค้าแม่ค้าในทุกวงการ
ยกตัวอย่างอาทิเช่น NISSAN KICKS e-POWER ปี 2022 มีขายจำนวน 3 รุ่น ตัวท็อปของแถมเพียบรับรถเร็วมาก
ตัวรองท็อปจองวันนี้รับรถไม่เกิน 1 เดือน
ส่วนรุ่นประหยัดสุดต้องนั่งตบยุงรออย่างน้อยๆ 3 เดือน
เรือลำไหนเหมาะสมกับกองทัพเรือมากที่สุด
เพราะมีตัวเลือกถึง
3
ขนาดผู้อ่านหลายคนอาจลังเลสับสน พี่ใหญ่ช่างดีแสนดี…น้องกลางนิสัยโดดเด่น…ส่วนน้องเล็กมุ้งมิ้งน่ารัก
แต่ถึงกระนั้นก็ตาม…ผู้เขียนให้ความสนใจเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรแค่เพียงลำเดียว
ทำไมถึงเลือกเรือลำนี้? เหตุผลแรกเพราะเป็นแบบเรือ BAE Systems 94m OPV จากประเทศอังกฤษ
ย่อมถูกออกแบบโครงสร้างตัวเรือที่ปรับปรุงใหม่ตามกฎของลอยด์
และให้สถาบันลอยด์แห่งอังกฤษตรวจรับรองแบบโครงสร้างเรือ
การใช้งานจริงย่อมไม่เกิดปัญหาตามมาในภายหลัง
เหมือนดั่งโครงการเรือตรวจการณ์ปราบเรือดำน้ำชั้นเรือหลวงคำรณสินธุ
ที่บริษัทอิตัลไทยมารีนนำแบบเรือชั้น Province Class ความยาว
56.7 เมตร มาดัดแปลงยืดเฉพาะความยาวไปอีก 9 เปอร์เซ็นต์ ทำให้ได้ความยาวตลอดลำใหม่เท่ากับ 62
เมตร เรือชั้นนี้ผ่านการใช้งานจริงยาวนาน 30 กว่าปีโดยไม่ประสบปัญหาแต่อย่างใด
เพราะเหตุผลนี้…เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 91
เมตรจึงถูกผู้เขียนไล่กลับบ้านลำแรก โดยไม่ได้พูดถึงไม่มีจุดติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบ
หรืออาจใช้งานโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์แบบยืดหดได้เพราะไม่จำเป็น
ส่วนเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
111 เมตรติดอาวุธได้มากกว่าก็จริง แต่ด้วยความยาวเพิ่มขึ้น 21 เมตรโดยที่ความกว้างใกล้เคียงของเดิม อาจทำให้เรือประสบปัญหาต่างๆ นานาจากการใช้งาน
เหมือนเราเอารถกระบะ 4 ล้อมาต่อท้ายให้ยาวขึ้นกลายเป็นรถกระบะ
6 ล้อ
ผู้เขียนเคยใช้งานรถแบบนี้คันหนึ่งเมื่อกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
หากให้สาธยายคุณงามความดีของรถจนครบถ้วน คาดว่าเขียนบทความอีก 6 ตอนก็ยังไม่หมดต้องออกหนังสืออย่างเดียว
ราคาก็เป็นอีกหนึ่งปัจจัยในการคัดเลือกผู้ชนะตัวจริง
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 111 เมตรแพงกว่าทุกลำอย่างแน่นอน
ปัจจัยต่อไปคือเรื่องความเข้ากันได้กับเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งสองลำแรก เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรต่างจากของเดิมแค่เพียงเพิ่มโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์
และเลือกที่จะเพิ่มความยาวพื้นที่ท้ายเรือหลังปล่องระบายความร้อน
ส่วนเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 111 เมตรแตกต่างออกไป
นอกจากท้ายเรือยังมีการเพิ่มพื้นที่กลางเรือสร้างจุดติดตั้งแท่นยิงแนวดิ่ง
ผู้เขียนใช้คำว่ากลายเป็นเรือลำใหม่ไปเสียแล้วคิดว่าเหมาะสมที่สุด
เพราะโครงการนี้คือการจัดหาเรือตรวจการณ์ไกลฝั่ง
แบบเรือขนาด 94 เมตรจึงคว้าเหรียญทองได้สร้างเป็นเรือลำจริง
ฉะนั้นผู้เขียนจะวาดภาพประกอบเรือให้มองเห็นชัดเจน
โดยติดตั้งอาวุธและเรดาร์ตามความต้องการกองทัพเรือแบบเป๊ะๆ และปรับปรุงโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ให้ดูเหมาะสมมากกว่าเดิม
มีการผสมผสานดีไซน์จากอังกฤษกับไทยแลนด์เป็นเนื้อเดียวกัน
นี่คือภาพวาดเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตร ย้ำอีกครั้งว่าผู้เขียนวาดขึ้นมาเพื่อประกอบบทความ
ตั้งแต่หัวเรือถึงปล่องระบายความร้อนอาจถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์
ทว่าโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์เรือลำจริงจะมีความแตกต่างออกไป
OPV 94m หรือเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตร
ผู้เขียนกำหนดเอาเองว่ายาว 94.22 เมตร ความกว้างเท่าเดิม 13.5
เมตร กินน้ำลึก 3.7 เมตร ระวางขับน้ำเพิ่มขึ้นแน่นอนจากโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ที่ติดตั้งเข้ามา
ผู้เขียนขอกำหนดคร่าวๆ ว่าประมาณ 2,100 ตัน หัวเรือติดปืนใหญ่
OTO 76/62 Super Rapid ปืนรองเป็นปืนกลอัตโนมัติ DS30M Mk2 จำนวน 2 กระบอก มีปืนกล 12.7 มม.อีก 2
กระบอก โดยมีแท่นยิงเป้าลวง 130 มม.รุ่น 12 ท่อยิงจำนวน 2 แท่นอยู่เยื้องมาทางหัวเรือ
หน้าสะพานเดินเรือ
ใช้ระบบอำนวยการรบ TACTICOS เรดาร์ควบคุมการยิง
STIR 1.2 ส่วนเรดาร์ตรวจการณ์เปลี่ยนมาใช้งาน NS50 AESA รุ่นใหม่ล่าสุด พูดง่ายๆ ว่าใช้ Thales ทั้งลำเหมือนเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์
ระบบเรดาร์เดินเรือ ระบบสื่อสาร รวมทั้งระบบขับเคลื่อนตามปรกติทั่วไปนั่นแหละครับ
หากอุปกรณ์ชิ้นไหนไม่มีขายย่อมถูกเปลี่ยนไปเป็นของใหม่
ที่ว่างกลางเรือติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบจำนวน
4
นัด ใช้วิธีติดสองนัดในแนวตั้งสลับกันเหมือนเรือคอร์เวต Type056
ของจีน พื้นที่ถัดไปคือโรงเก็บกับลานจอดเฮลิคอปเตอร์ขนาด 7 ตัน ในภาพประกอบจอดเฮลิคอปเตอร์ Super Lynx 300
ไว้อย่างเหมาะสมลงตัว บนหลังคาโรงเก็บติดตั้งอุปกรณ์ช่วยเฮลิคอปเตอร์ลงจอดรุ่น AGI
(Helicopter visual approach system หรือ HELIVAS) รุ่นเดียวกับที่มีใช้งานบนเรือหลวงกระบี่และเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์
ผู้เขียนสร้างแท่นขนาดเล็กวางอุปกรณ์ช่วยในการลงจอดให้มองเห็นชัดเจน ในความเป็นจริงไม่มีแท่นก็ได้เพราะอุปกรณ์อยู่ในตำแหน่งสูงมากเพียงพอ
อุปกรณ์ช่วยเฮลิคอปเตอร์ลงจอดรุ่น
AGI จากอังกฤษราคา 13.87 ล้านบาท เรือตรวจการณ์ River
Class Batch 2 จำนวน 5 ลำของราชนาวีอังกฤษก็ใช้งานเช่นกัน
แต่นำมาติดตั้งบนแท่นยาวๆ ข้างปล่องระบายความร้อนกราบซ้าย
ไม่มีการติดตั้งอาวุธบนโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์
เหตุผลข้อที่หนึ่งราคาเรือพุ่งไปไกลลิบลับแล้ว
เหตุผลข้อที่สองเรือตรวจการณ์ติดตั้งอาวุธเท่านี้ก็ถือว่าเยอะมากแล้ว เหตุผลข้อที่สามเนื่องจากโรงเก็บถูกติดตั้งเพิ่มเติมในภายหลัง
มีรูปทรงคล้ายโรงเก็บเรือหลวงปัตตานีที่กองทัพเรือซื้อจากประเทศจีน
คือไม่มีทางเดินขึ้นหลังคาในที่ร่มเหมือนเราเดินขึ้นดาดฟ้าตึกแถว
(นึกออกใช่ไหมครับ) ลูกเรือต้องอาศัยบันไดลิงที่ผู้เขียนติดเพิ่มเติมเข้ามา จึงไม่ค่อยเหมาะสมในการขึ้นลงบ่อยครั้งหากติดตั้งอาวุธปืน
แต่ถ้าเป็นแท่นยิงอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้อากาศยานขนาดเล็ก
หรือระบบป้องกันตนเองระยะประชิดทำงานอัตโนมัติแบบนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย
อาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบในภาพวาดคือ
Harpoon
Block 2 ใส่ฝาครอบลดการตรวจจับคลื่นเรดาร์
ระบบปราบเรือดำน้ำไม่มีการติดตั้งแต่อย่างใด และถึงอยากติดก็คงไม่มีพื้นที่ให้ติดตั้ง
ต้องไปเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 111 เมตรโน่น
ส่วนเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 111 เมตรรุ่นใหญ่ที่สุดยาวที่สุด เหมาะสมที่จะเป็นเรือฟริเกตเบากองทัพเรือไทยในอนาคตหรือไม่ ผู้เขียนขอข้ามไปนะครับเพราะไม่เกี่ยวข้องกับบทความ หากมีการตั้งโครงการจริงๆ จังๆ ในอนาคตข้างหน้าวันใดก็ตาม จะกลับมาเจาะลึกอย่างจริงๆ จังๆ ทะลุไปถึงตับไตใส้พุงกันอีกครั้ง
River ลำเก่าปะทะ River ลำใหม่
ภาพวาดถัดไปคือการเปรียบเทียบเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตร (ลำบน)
กับเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์ 552 แห่งราชนาวีไทย (ลำล่าง)
ตั้งแต่หัวเรือจนถึงเสากระโดงเหมือนกันหมดทุกอย่าง
ยกเว้นเปลี่ยนเรดาร์ตรวจการณ์จาก Thales Variant เป็น Thales
NS50 ฐานเสากระโดงถูกหั่นทิ้งสร้างที่ว่างสำหรับแท่นยิงอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบจำนวน
4 นัด ท้ายเรือมีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ขนาด 7 ตันเพิ่มเข้ามา ลานจอดเฮลิคอปเตอร์สั้นกว่าเดิมนิดหน่อย โดยที่ตัวเรือมีความยาวรวมเพิ่มขึ้นประมาณ
4 เมตร
เรือหลวงประจวบคีรีขันธ์ติด
Harpoon
ได้มากสุด 8 นัด เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตรติด Harpoon ได้เพียง 4 นัด
จำนวนอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบที่น้อยลงครึ่งหนึ่ง มีผลกระทบการทำภารกิจของเรือมากน้อยแค่ไหน?
ความเห็นส่วนตัวผู้เขียนคิดว่า
Harpoon
4 นัดมากเพียงพอแล้ว ตั้งแต่เรือเข้าประจำการจนปลดประจำการตีว่า 40
ปีเต็ม โอกาสที่เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งจะยิง Harpoon ใส่เรือผิวน้ำไม่ทราบฝ่ายแทบเป็นไปไม่ได้
-ทะเลฝั่งอ่าวไทย: ด่านแรกในการเข้าปะทะคือ RBS-15 บนเครื่องบิน Gripen และ Harpoon จากเครื่องบิน Fokker F27 ด่านสองคือ Harpoon จากเรือหลวงภูมิพลอดุลยเดช
เรือหลวงนเรศวร และเรือหลวงตากสิน ด่านสามคือ C-802A จากเรือหลวงกระบุรี
และ Harpoon จากเรือหลวงรัตนโกสินทร์กับเรือหลวงสุโขทัย
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งทุกลำถูกจัดอยู่ในด่านสี่
-ทะเลฝั่งอันดามัน: ด่านแรกในการเข้าปะทะคือ RBS-15 บนเครื่องบิน Gripen และ Harpoon จากเครื่องบิน Fokker F27 ด่านสองคือ C-802A จากเรือหลวงสายบุรี
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งทุกลำถูกจัดอยู่ในด่านสาม
แต่ดูเหมือนว่าความขัดแย้งทะเลฝั่งนี้จะอยู่ใต้น้ำมากกว่า
โอกาสที่เรือประมงจะวิ่งชนเรือดำน้ำลึกลับสูงกว่าบังเอิญมองเห็นเรือผิวน้ำไม่ทราบฝ่าย
แต่ถึงกระนั้นก็ตาม…การติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบจำนวน 8 นัดสามารถทำได้เช่นกัน
โดยการติดตั้งแท่นยิงทั้งสองฝั่งในตำแหน่งตรงกัน ให้ท้ายแท่นยิงเผชิญหน้ากันหันปากแท่นยิงออกสองกราบเรือ
ความกว้าง 13.5 เมตรมากเพียงพอในการติดตั้งวิธีการนี้
เพียงแต่ว่าอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบควรมีขนาดกะทัดรัดใช้พื้นที่น้อย ยกตัวอย่างเช่น
Naval Strike Missile (NSM) หรือ Marte
ER น้ำหนักรวมจะได้ไม่มากเกินไปจนอาจส่งผลกระทบมาถึงเรือ
ตลาดส่งออกเรือรุ่นใหม่
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งชั้นเรือหลวงกระบี่จากบริษัทอู่กรุงเทพ
เคยมีข่าวความเคลื่อนไหวเกี่ยวข้องกับชาติอื่นจำนวน 3
ครั้งด้วยกัน เริ่มจากหน่วยยามฝั่งมาเลเซียขึ้นโครงการเรือตรวจการณ์ขนาดใหญ่
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งสร้างโดยคนไทยมีชื่อเข้าร่วมโครงการแบบเงียบๆ
และจากไปแบบเงียบๆ อาจเป็นเพราะช่วงนั้นยังเป็นมือใหม่หัดขาย
ผลการคัดเลือกในปี
2017
ปรากฏว่าแบบเรือ Damen OPV1800 ได้รับการคัดเลือก
บริษัท THE-Destini อู่ต่อเรือในประเทศเป็นผู้สร้างเรือสองลำแรกในเฟสแรก
และจะทำพิธีปล่อยเรือลำที่หนึ่งลงน้ำในวันที่ 13 กันยายน 2022 หรือวันอังคารหน้า
ชาติถัดไปที่มีชื่อเข้ามาเกี่ยวข้องคือศรีลังกา พวกเขาต้องการเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งรุ่นใหม่จำนวน
3
ลำ
ศรีลังกาซื้อเรือตรวจการณ์ไกลฝั่ง
3
ลำจากประเทศไทย!
ข่าวนี้โผล่ขึ้นมาในวันที่
9
ตุลาคม 2018 เมื่อคณะผู้ช่วยรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมเดินทางมาเยือนไทย
รัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมประเทศไทยเป็นผู้ต้อนรับขับสู้ บริษัทอู่กรุงเทพออกมาให้ข่าวในช่วงเวลานั้นว่า
ได้เสนอโครงการสร้างเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งจำนวน 3 ลำในวงเงิน 12,000
ล้านบาทให้กับกองทัพเรือศรีลังกา ข่าวนี้สร้างความฮือฮาต่อมิตรรักแฟนเพลงชาวไทยสักพักใหญ่
ไม่ทราบเหมือนกันว่าปัจจุบันยังมีคนนิยมชมชอบอยู่อีกหรือไม่
ทว่าในความเป็นจริงรัฐบาลหรือกองทัพเรือศรีลังกาไม่เคยพูดถึงเรื่องซื้อเรือจากไทย
แต่รับโอนเรือฟริเกต Type 053H2G ขนาด 2,250
ตันจากประเทศจีน มาใช้งานร่วมกับเรือตรวจการณ์ขนาดใหญ่ซื้อจากอินเดีย
เรือมีระวางขับน้ำ 2,350 ตัน
มีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม
นอกจากนี้ยังมีเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งมือสองชั้น Hamilton ขนาด
3,250 ตันจากอเมริกาจำนวน 2 ลำ
เรือตรวจการณ์ขนาด 1,890 ตันอีก 1 ลำ
เท่ากับว่าตอนนี้ศรีลังมีเรือขนาดใหญ่มากถึง 6 ลำ
ไม่จำเป็นต้องจ่ายเงิน 12,000 ล้านบาทเพื่อซื้อเรือเพิ่มเติม
ชาติที่สามคือเพื่อนรักเพื่อนแค้นกับแผน
Horizon
ที่ผู้อ่านน่าจะคุ้นเคยเป็นอย่างดี
กองทัพเรือฟิลิปปินส์ตั้งโครงการจัดหาเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งจำนวน 6 ลำรวดเดียว โดยตั้งวงเงินเริ่มต้นไว้ที่ประมาณ 550 ล้านเหรียญนี่คือโครงการที่บริษัทสร้างเรือระดับโลกจำนวนมากทุ่มสุดตัวเพื่อหวังคว้าชัย
บริษัทอู่กรุงเทพเสนอแบบเรือชั้นเรือหลวงกระบี่เหมือนเช่นเคย
โดยทำอย่างเป็นขั้นเป็นตอนและถูกต้องตามหลักการทุกประการ
เพราะคนฟิลิปปินส์เป็นพวกสายแข็งทำตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด กาลครั้งหนึ่งพวกเขาเคยตัดสิทธิ์บริษัทจากอินเดียผู้ชนะเลิศโครงการเรือฟริเกตมาแล้ว
อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากบริษัทไม่ผ่านการตรวจสอบเรื่องการเงิน
การคัดเลือกแบบเรือก็กำหนดคุณลักษณะต่างๆ ไว้อย่างชัดเจน
และที่สำคัญสามารถบริหารโครงการสำเร็จลุล่วงมาแล้วหลายครั้ง
โดยใช้งบประมาณที่มีอย่างจำกัดจำเขี่ยได้อย่างคุ้มค่ามากที่สุด
โครงการนี้เต็งหามนอนมาพระสวดคือออสเตรเลีย
ทว่าผลการตัดสินในเดือนมิถุนายน 2022 บริษัท Hyundai
Heavy Industries จากเกาหลีใต้กลายเป็นผู้ชนะเลิศ
ได้รับสัญญาสร้างเรือจำนวน 4 ลำมูลค่า 573 ล้านเหรียญไปครอบครอง ปล่อยให้ม้าตัวเต็งจากออสเตรเลียกับม้าตัวเก็งจากไทยแลนด์
กินแห้วบ๊วยระกำคลุกน้ำตาจนอิ่มหมีพลีหมันร่วมกันทั้งสองฝ่าย
อดีตที่ผ่านบริษัทอู่กรุงเทพยังขายเรือไม่ได้แม้แต่ลำเดียว
อนาคตข้างหน้าใช้คำว่า ‘มันจบแล้วนาย’ ก็คงไม่ผิดสักเท่าไร ทว่าหลังจากจัดแสดงแบบเรือรุ่นใหม่ในงาน Defense
& Security 2022 บังเอิญมีชาติหนึ่งให้ความสนใจแบบเรือรุ่นใหม่มากเป็นพิเศษ
ชาติที่ให้ความสนใจคือปากีสถานเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดของอินเดีย
ผู้เขียนเคยเขียนบทความถึงชาตินี้หลายครั้งด้วยกัน
ทบทวนอีกครั้งก็คือกองทัพเรือปากีสถานต้องการขยายกำลังรบ ตามแผนการจะมีเรือผิวน้ำจำนวน
50
ลำ แบ่งเป็นเรือฟริเกตกับเรือคอร์เวตจำนวน 20 ลำ
ที่เหลือคือเรือตรวจการณ์ขนาดใหญ่หรือเรือเร็วโจมตีอาวุธนำวิถี โดยจะไม่รวมเรือตรวจการณ์ขนาดเล็กหรือปานกลางเข้ามาใน
50 ลำ เนื่องจากมีการจัดตั้งหน่วยยามฝั่งแยกออกไปนานพอสมควรแล้ว
ปัจจุบันปากีสถานมีโครงการจัดหาเรือฟริเกตกับเรือคอร์เวตจำนวน
14
ลำ อนาคตจะมีโครงการจัดหาเรือฟริเกตชั้น Jinnah อีกจำนวน 6 ลำ เท่ากับว่าครบถ้วน 20 ลำตามแผนการพอดิบพอดี และในปัจจุบันปากีสถานตั้งใจขึ้นโครงการจัดหาเรือตรวจการณ์ขนาดใหญ่
กำหนดให้เรือมีลานจอดกับโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ ติดตั้งอาวุธทันสมัยรวมทั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบ
โดยมีระบบป้องกันตนเองระยะประชิด FL-3000N ระยะยิง 9 กิโลเมตรจากประเทศจีนไว้ป้องกันภัยจากฟากฟ้า
หลังการจัดงาน
Defense
& Security 2022 ข่าววงในรายหนึ่งแอบกระซิบข้างหูผู้เขียนว่า
กองทัพเรือปากีสถานสนใจแบบเรือจากบริษัทอู่กรุงเทพ
โครงการนี้มีความต้องการเรือจำนวน 5 ลำด้วยกัน
ยังขายเรือให้กับปากีสถานไม่ได้นะครับ
ต้องเข้าร่วมการแข่งขันเหมือนกับโครงการอื่น
โอกาสที่จะขายได้ย่อมมีน้อยกว่าเจ้าใหญ่ที่มีความเชี่ยวชาญ
หากข่าวนี้เป็นความจริงในอนาคตไม่ใกล้ไม่ไกล อู่กรุงเทพต้องทุ่มสุดตัวเพื่อคว้าชัยระดับชาติเป็นครั้งแรก
โดยใช้แบบเรือรุ่นใหม่ที่ดูเข้าตาลูกค้ากระเป๋าหนัก
นอกจากปากีสถานผู้เล่นหน้าใหม่ยังมีมาเลเซียอีกหนึ่งชาติ
ตามแผน 15
to 5 ทัพเรือเสือเหลืองต้องการเรือ New Generation Patrol
Vessel หรือ PV จำนวน 18 ลำ ปัจจุบันพวกเขามีเรือตรวจการณ์ไกลฝั่ง Meko 100 จากเยอรมันจำนวน
6 ลำ เหลือส่วนแบ่งเรือ PV อีก 12
ลำให้บริษัทสร้างเรือทั่วโลกเข้ามาแย่งชิง
มาเลเซียจะทยอยสั่งซื้อเรือไปเรื่อยๆ
ครั้งละ 3
ลำบ้าง 6 ลำบ้าง จนกว่าจะถึงปี 2050 ก็จะครบ 18 ลำตามแผนการ ระหว่างปี 2026-2030 พวกเขาต้องการจัดหาเรือ PV จำนวน 6 ลำ และนี่ก็คือโอกาสของบริษัทอู่กรุงเทพกับแบบเรือรุ่นใหม่ทั้งน้องเล็ก 91
เมตร พี่กลาง 94 เมตร และพี่ใหญ่ 111 เมตร
นอกจากสองชาติในเอเชียที่อาจสั่งสินค้าลอตใหญ่
ยังมีอีกหนึ่งหนทางในการขายเรือผ่านคนกลางอีกหนึ่งทอด อาทิเช่น…บริษัท BAE Systems ขายเรือตรวจการณ์ 94m OPV ให้กับยูเครนจำนวน 4 ลำ และได้ส่งงานให้บริษัทอู่กรุงเทพช่วยสร้างเรือจนเสร็จสมบูรณ์
ก่อนส่งมอบให้กับยูเครนโดยไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับบริษัทแม่
ประเทศไทยค่าแรงถูกกว่าประเทศอังกฤษพอสมควร
สร้างเรือในเมืองไทยย่อมกดราคาได้ต่ำกว่าสร้างในอังกฤษหรือสกอตแลนด์
กรณีนี้จะคล้ายคลึงบริษัท Damen สร้างเรือคอร์เวตให้ปากีสถานโดยใช้อู่ต่อเรือโรมาเนีย
ผู้อ่านพอมองเห็นทิศทางตลาดส่งออกกันบ้างแล้ว
ผู้เขียนขอพามาชมภาพวาดประกอบเฉพาะกิจประจำบทความ ในกรณีเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตรถูกสั่งซื้อไปใช้งานโดยลูกค้าต่างชาติ
ภาพบนคือเรือตรวจการณ์ชั้น
Hang-Tuah
แห่งกองทัพเรือมาเลเซีย ติดตั้งระบบอาวุธและระบบเรดาร์ตามมาตรฐานเสือเหลือง
หัวเรือคือปืนใหญ่ Bofors 57 mm Mk3 ทำงานร่วมกับกระสุนฉลาด 3P
ปืนรองเป็นปืนกลอัตโนมัติ DS30M Mk2 จำนวน 2
กระบอก มีปืนกล 12.7 มม.อีก
2 กระบอก ส่วนอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบใช้ NSM จำนวน 8 ท่อยิง ตั้งแท่นยิงขนานสองฝั่งหันท้ายใส่กันหันหัวออกกราบเรือ
เนื่องจาก NSM มีน้ำหนักเบาเพียง 410 กิโลกรัมเท่านั้น
ส่วนแท่นยิงขนาดเล็กกะทัดรัดสามารถติดตั้งได้มากสุดถึง 8 นัด
เรือติดตั้งระบบอำนวยการรบ
Atlas
COSYS-110 M1/ARGOS เรดาร์ตรวจการณ์ EADS TRS-3D/16ES เรดาร์ควบคุมการยิง
Rheinmetall TMX/EO Mk2 ควบคุมปืนได้ 3 กระบอก ออปโทรนิกส์ควบคุมการยิง Rheinmetall TMEO Mk2
ควบคุมปืนได้ 3 กระบอกเช่นกัน
นี่คือคอมโบเซตจากเยอรมันที่มาเลเซียใช้งานกับเรือตรวจการณ์ในปัจจุบัน
ภาพล่างเรือตรวจการณ์ชั้น
Tariq แห่งกองทัพเรือปากีสถาน ผู้เขียนนำระบบอาวุธและระบบเรดาร์รุ่นส่งออกชุดคอมโบเซต
จากจีนมาใส่บนเรือลำนี้ หัวเรือคือปืนใหญ่ H/PJ-26 ขนาด 76
มม. ปืนรองเป็นปืนกลอัตโนมัติ H/PJ-17 ขนาด 30 มม.ติดตั้งอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบ C-802A จำนวน
4 นัด บนหลังคาโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ติดตั้งระบบป้องกันตนเองระยะประชิด
FL-3000N รุ่น 8 ท่อยิง
เรือติดตั้งระบบอำนวยการรบ
ZKJ-5
รุ่นใหม่ล่าสุดของจีน เรดาร์ตรวจการณ์ 3 มิติรุ่นส่งออก
SR2410C เหมือนเรือฟริเกต Type054/AP ของตัวเอง
เรดาร์ควบคุมการยิง Type 347G เหมือนเรือหลวงกระบุรี ระบบสงครามอิเล็กทรอนิกส์
ระบบสื่อสาร หรือระบบอื่นๆ ใช้อุปกรณ์ตามมาตรฐานกองทัพเรือปากีสถาน
โอกาสที่เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตร จะถูกสั่งซื้อโดยกองทัพเรือมาเลเซียและปากีสถานอาจมีไม่มาก
ทว่าอย่างน้อยที่สุดบริษัทอู่กรุงเทพก็มีหมัดเด็ดเข้าร่วมการแข่งขัน
ตัดสินกันที่ผลการให้คะแนน ตัดสินกันที่ประสิทธิภาพของตัวเรือ ตัดสินกันที่ราคาเรือ
ไม่ใช่ลงสนามไปเพื่อได้ชื่อว่ามีผลงานระดับโลกกับเขาเช่นกัน
ไล่ตามความฝันให้สุดกำลังสุดความสามารถ
อาจไม่ถึงดวงจันทร์แต่อย่างน้อยยังอยู่ท่ามกลางดวงดาว
ทว่าความฝันต้องอ้างอิงกับความเป็นจริงกับโลกความจริง
อย่านำความฝันมาอ้างอิงกับการเมืองกับตัวบุคคล
การบริหารโครงการอย่างมีประสิทธิภาพ
เรือหลวงประจวบคีรีขันธ์ราคาสร้างเรือเท่ากับ
5,428
ล้านบาท หากการคัดเลือกเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งลำใหม่ของราชนาวีไทย แบบเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรจากบริษัทอู่กรุงเทพได้รับการคัดเลือก ราคาสร้างเรือย่อมแพงกว่าเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์แน่ๆ
เพราะฉะนั้นกองทัพเรือสมควรจัดหาเรือรวดเดียว 4 ลำ
แบ่งเป็นเฟสแรกปีงบประมาณ 2023-2027 หรือจำนวน 5 ปี บริษัทที่ผ่านการคัดเลือกต้องส่งมอบเรือ 2 ลำแรก
แล้วต่อด้วยเฟสสองปีงบประมาณ 2028-2032
บริษัทที่ผ่านการคัดเลือกต้องส่งมอบเรือ 2 ลำสุดท้าย
หากใช้วิธีการนี้ในปี 2032 ลูกประดู่ไทยจะมีเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรที่เหมือนกันทุกอย่างจำนวน 4 ลำ
ประกอบไปด้วย OPV 553, OPV 554, OPV 555 และ OPV 556 อาจดูเหมือนจะยากแต่จริงๆ แล้วไม่ยาก โครงการเรือดำน้ำจากประเทศจีนใช้เวลา
11 ปียังสามารถทำได้ โครงการนี้สร้างเรือเองในประเทศสมควรได้รับการผลักดันมากกว่า
ผู้เขียนอยากให้เก็บไปพิจารณาอีกสักครั้งขอบคุณล่วงหน้าครับ
กลับมาที่บริษัทผู้ได้รับการคัดเลือกในโครงการ
อย่างที่ทราบกันดีว่าบริษัทอู่กรุงเทพไม่มีอู่ต่อเรือขนาดใหญ่ โครงการเรือหลวงมาตราเรือน้ำมันลำใหม่ล่าสุดของราชนาวีไทย
ใช้พื้นที่บริษัทมาร์ซันแถวๆ บางนาในการสร้างเรือ
โครงการนี้สำเร็จลุล่วงด้วยดีไม่มีปัญหาน้อยใหญ่
ส่วนโครงการเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งเฉลิมพระเกียรติทั้ง 2
ลำ ทหารเรือสร้างเองโดยใช้สถานที่อู่ราชนาวีมหิดลอดุลยเดช
กรมอู่ทหารเรือ สำหรับโครงการนี้เกิดความล่าช้านิดหน่อยจากปัญหาต่างๆ นานา
สร้างเรือลำที่สองก็ยังประสบปัญหาเดิมๆ เพียงแต่น้อยกว่าลำแรก
การบริหารจัดการโครงการใหญ่อาจต้องเปลี่ยนแปลงวิธีการเพื่อความเหมาะสม
-วิธีการที่หนึ่ง: ใช้อู่ต่อเรือ 2 แห่งสร้างเรือ 2 ลำ แบ่งกันสร้างไปเลยลำใครลำมันผลงานใครผลงานมัน
ลำไหนมีปัญหาจะได้ไม่ลุกลามไปถึงอีกลำ อย่างน้อยที่สุดจะได้มีเรือส่งมอบให้ทร.สัก 1 ลำ อาทิเช่น…ให้บริษัทมาร์ซันสร้าง
OPV 553 และให้บริษัทอิตัลไทยมารีนสร้าง OPV 554 ครั้นถึงโครงการเฟสสองให้ทำเหมือนเดิมต่อไป
-วิธีการที่สอง: ใช้อู่ต่อเรือหลายแห่งแบ่งกันสร้างชิ้นส่วนเรือ เสร็จเรียบร้อยจึงนำมาประกอบร่างเป็นเรือลำจริง
อาทิเช่น…อู่ทหารเรือธนบุรีสร้างหรือเรือกับสะพานเดินเรือ
จากนั้นให้นำหัวเรือล่องแม่น้ำเจ้าพระยามาถึงบางนา
เพื่อประกอบชิ้นส่วนกับกลางเรือและท้ายเรือสร้างโดยบริษัทมาร์ซัน
เสร็จเรียบร้อยค่อยทำพิธีปล่อยเรือลงน้ำต่อไป
ชมภาพประกอบเป็นตัวอย่างสักนิด
ภาพบนคือโครงการเรือฟริเกต AH140PL ของกองทัพเรือโปแลนด์
โครงการนี้อู่ต่อเรือ PGZ Stocznia Wojenna (PGZ Naval Shipyard) จะสร้างชิ้นส่วนเรือสำคัญตามสีเขียว อู่ต่อเรือ REMONTOWA SHIPBUILDING
S.A.จะสร้างชิ้นส่วนเรือตามสีแดง ก่อนนำชิ้นส่วนมาประกอบร่างกลายเป็นเรือฟริเกต
โดยมีบริษัท Babcock กับ Thales เป็นผู้ช่วยเหลือให้โครงการใหญ่สำเร็จลุล่วง
ภาพล่างคือโครงการเรือคอร์เวต
K130
เฟสสองของกองทัพเรือเยอรมัน เรือจำนวน 5 ลำถูกแบ่งให้กับอู่ต่อเรือหลายแห่งช่วยกันจัดการ
หัวเรือ 2 ลำสร้างโดย Lürssen shipyard
ที่ Bremen หัวเรืออีก 3 ลำสร้างโดย GNYK
shipyard ที่ Kiel ท้ายเรือทั้ง 5 ลำสร้างโดย Peene-Werft ที่ Wolgast เสร็จเรียบร้อยจึงล่องเรือมาประกอบร่างรวมตัวในอู่ต่อเรือ Lürssen
Blohm+Voss ที่เมือง Hamburg
เท่ากับว่าโครงการสร้างเรือคอร์เวต
K130
เฟสสองจำนวน 5 ลำ
มีอู่ต่อเรือเข้าร่วมในโครงการถึง 4 แห่ง เพราะฉะนั้นโครงการเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งทร.ไทยจำนวน 4 ลำ
ใช้วิธีลอกการบ้านจากเยอรมันเพื่อนรักได้เลย
นี่คือวิธีสร้างงานให้กับอู่ต่อเรือเอกชนยาวนาน
10
ปีเต็ม ผู้เขียนคิดว่านายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีไม่ว่ามาจากพรรคการเมืองไหนก็ตาม
ต้องยินดีและเต็มใจผลักดันให้โครงการสำเร็จลุล่วง
กองทัพเรือกับบริษัทผู้ได้รับการคัดเลือกไม่ว่ารายไหนก็ตาม
แค่จัดเตรียมโครงการให้รัดกุมแน่นหนาและถูกต้องเท่านั้นก็เพียงพอ
การบริหารโครงการเรือส่งออกอย่างมีประสิทธิภาพ
เรือหลวงประจวบคีรีขันธ์ราคาสร้างเรือเท่ากับ
5,428 ล้านบาท หากการคัดเลือกเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งลำใหม่ของราชนาวีไทย
แบบเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตรจากบริษัทอู่กรุงเทพได้รับการคัดเลือก
ราคาสร้างเรือย่อมแพงกว่าเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์แน่ๆ
เพราะฉะนั้นกองทัพเรือสมควรจัดหาเรือรวดเดียว 4 ลำ แบ่งเป็นเฟสแรกปีงบประมาณ 2023-2027 หรือจำนวน 5 ปี
บริษัทที่ผ่านการคัดเลือกต้องส่งมอบเรือ 2 ลำแรก แล้วต่อด้วยเฟสสองปีงบประมาณ 2028-2032
บริษัทที่ผ่านการคัดเลือกต้องส่งมอบเรือ 2 ลำสุดท้าย
หากใช้วิธีการนี้ในปี
2032 ลูกประดู่ไทยจะมีเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตรที่เหมือนกันทุกอย่างจำนวน
4 ลำ ประกอบไปด้วย OPV 553, OPV 554, OPV 555 และ OPV 556
อาจดูเหมือนจะยากแต่จริงๆ แล้วไม่ยาก โครงการเรือดำน้ำจากประเทศจีนใช้เวลา 11
ปียังสามารถทำได้ โครงการนี้สร้างเรือเองในประเทศสมควรได้รับการผลักดันมากกว่า
ผู้เขียนอยากให้เก็บไปพิจารณาอีกสักครั้งขอบคุณล่วงหน้าครับ
กลับมาที่บริษัทผู้ได้รับการคัดเลือกในโครงการ
อย่างที่ทราบกันดีว่าบริษัทอู่กรุงเทพไม่มีอู่ต่อเรือขนาดใหญ่
โครงการเรือหลวงมาตราเรือน้ำมันลำใหม่ล่าสุดของราชนาวีไทย
ใช้พื้นที่บริษัทมาร์ซันแถวๆ บางนาในการสร้างเรือ
โครงการนี้สำเร็จลุล่วงด้วยดีไม่มีปัญหาน้อยใหญ่
ส่วนโครงการเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งเฉลิมพระเกียรติทั้ง 2 ลำ
ทหารเรือสร้างเองโดยใช้สถานที่อู่ราชนาวีมหิดลอดุลยเดช กรมอู่ทหารเรือ
สำหรับโครงการนี้เกิดความล่าช้านิดหน่อยจากปัญหาต่างๆ นานา
สร้างเรือลำที่สองก็ยังประสบปัญหาเดิมๆ เพียงแต่น้อยกว่าลำแรก
การบริหารจัดการโครงการใหญ่อาจต้องเปลี่ยนแปลงวิธีการเพื่อความเหมาะสม
-วิธีการที่หนึ่ง: ใช้อู่ต่อเรือ 2
แห่งสร้างเรือ 2 ลำ แบ่งกันสร้างไปเลยลำใครลำมันผลงานใครผลงานมัน
ลำไหนมีปัญหาจะได้ไม่ลุกลามไปถึงอีกลำ อย่างน้อยที่สุดจะได้มีเรือส่งมอบให้ทร.สัก
1 ลำ อาทิเช่น…ให้บริษัทมาร์ซันสร้าง OPV 553 และให้บริษัทอิตัลไทยมารีนสร้าง OPV 554
ครั้นถึงโครงการเฟสสองให้ทำเหมือนเดิมต่อไป
-วิธีการที่สอง:
ใช้อู่ต่อเรือหลายแห่งแบ่งกันสร้างชิ้นส่วนเรือ
เสร็จเรียบร้อยจึงนำมาประกอบร่างเป็นเรือลำจริง อาทิเช่น…อู่ทหารเรือธนบุรีสร้างหัวเรือกับสะพานเดินเรือ
จากนั้นให้นำหัวเรือล่องแม่น้ำเจ้าพระยามาถึงบางนา
เพื่อประกอบชิ้นส่วนกับกลางเรือและท้ายเรือสร้างโดยบริษัทมาร์ซัน เสร็จเรียบร้อยค่อยทำพิธีปล่อยเรือลงน้ำต่อไป
ชมภาพประกอบเป็นตัวอย่างสักนิด
ภาพบนคือโครงการเรือฟริเกต AH140PL ของกองทัพเรือโปแลนด์ โครงการนี้อู่ต่อเรือ PGZ Stocznia Wojenna
(PGZ Naval Shipyard) จะสร้างชิ้นส่วนเรือสำคัญตามสีเขียว
อู่ต่อเรือ REMONTOWA SHIPBUILDING S.A.จะสร้างชิ้นส่วนเรือตามสีแดง
ก่อนนำชิ้นส่วนมาประกอบร่างกลายเป็นเรือฟริเกต โดยมีบริษัท Babcock กับ Thales เป็นผู้ช่วยเหลือให้โครงการใหญ่สำเร็จลุล่วง
ภาพล่างคือโครงการเรือคอร์เวต
K130 เฟสสองของกองทัพเรือเยอรมัน เรือจำนวน 5
ลำถูกแบ่งให้กับอู่ต่อเรือหลายแห่งช่วยกันจัดการ หัวเรือ 2 ลำสร้างโดย Lürssen
shipyard ที่ Bremen หัวเรืออีก 3 ลำสร้างโดย GNYK
shipyard ที่ Kiel ท้ายเรือทั้ง 5 ลำสร้างโดย Peene-Werft
ที่ Wolgast เสร็จเรียบร้อยจึงล่องเรือมาประกอบร่างรวมตัวในอู่ต่อเรือ
Lürssen Blohm+Voss ที่เมือง Hamburg
เท่ากับว่าโครงการสร้างเรือคอร์เวต
K130 เฟสสองจำนวน 5 ลำ มีอู่ต่อเรือเข้าร่วมในโครงการถึง 4 แห่ง
เพราะฉะนั้นโครงการเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งทร.ไทยจำนวน 4 ลำ
ใช้วิธีลอกการบ้านจากเยอรมันเพื่อนรักได้เลย
นี่คือวิธีสร้างงานให้กับอู่ต่อเรือเอกชนยาวนาน
10 ปีเต็ม
ผู้เขียนคิดว่านายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีไม่ว่ามาจากพรรคการเมืองไหนก็ตาม
ต้องยินดีและเต็มใจผลักดันให้โครงการสำเร็จลุล่วง
กองทัพเรือกับบริษัทผู้ได้รับการคัดเลือกไม่ว่ารายไหนก็ตาม แค่จัดเตรียมโครงการให้รัดกุมแน่นหนาและถูกต้องเท่านั้นก็เพียงพอ
การบริหารโครงการเรือส่งออกอย่างมีประสิทธิภาพ
การสั่งซื้อเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งรวดเดียว
4 ลำแบ่งออกเป็น 2 เฟส นอกจากเป็นการประหยัดงบประมาณรวมทั้งสร้างงานให้กับคนในชาติ
ยังเป็นการสร้างความมั่นใจต่อลูกค้าต่างชาติผู้มีเงินถุงเงินถังว่า
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94 เมตรมีอนาคตสดใสเรืองรองอย่างแน่นอน
ไม่ใช่เป็นแค่เรือกระดาษ เรือเทพเจ้ายูทูป หรือมีแค่เพียงลำเดียวในโลกใบนี้
พวกเขาเหล่านั้นถึงได้กล้าซื้อเรือจากประเทศไทยไปใช้งาน
ถ้ามาเลเซียจัดหาเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรจำนวน 6 ลำ เป็นไปได้สูงว่าต้องการสร้างเองทุกลำหรืออย่างน้อยที่สุด 4 ลำ
ประเทศนี้มีอู่ต่อเรือขนาดใหญ่ 2-3 รายด้วยกัน
สามารถสร้างเรือฟริเกตและเรือตรวจการณ์ขนาดใหญ่พร้อมกันได้ โดยไม่ติดขัดปัญหาใดๆ
ยกเว้นเรื่องงบประมาณเพียงอย่างเดียว
บริษัทอู่กรุงเทพต้องหาคิวแทรกสร้างเรือเพิ่มเติมไม่เกิน
2 ลำ กับส่งวิศวกรมือดีไปช่วยอู่ต่อเรือเอกชนมาเลเซียสร้างเรือ
จะทำเช่นนั้นได้ต้องสร้างคนอบรมคนของตัวเองให้เก่งกล้าสามารถเสียก่อน
ถ้าปากีสถานจัดหาเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตรจำนวน 5 ลำ เป็นไปได้สูงว่าจะสร้างเรือในไทยทั้งหมดหรืออย่างน้อยสุด 3 ลำ
ประเทศนี้มีอู่ต่อเรือขนาดใหญ่แค่เพียงรายเดียว ตอนนี้กำลังสร้างเรือคอร์เวตชั้น Babur
ขนาด 108 เมตรจำนวน 2 ลำ อนาคตต้องสร้างเรือฟริเกตชั้น Jinnah
ขนาด 119 เมตรอีกจำนวน 6 ลำ
นอกจากนี้ปากีสถานยังประสบปัญหาน้ำท่วมใหญ่ กระทบมายังอุตสาหกรรมสร้างเรือในประเทศอย่างเลี่ยงไม่ได้
บริษัทอู่กรุงเทพต้องหาคิวแทรกสร้างเรืออย่างน้อยสุด
3 ลำมากสุด 5 ลำ ถ้าสร้างแค่ 3
ลำต้องส่งวิศวกรมือดีไปช่วยอู่ต่อเรือเอกชนปากีสถานสร้างเรือ
จะทำเช่นนั้นได้ต้องสร้างคนอบรมคนของตัวเองให้เก่งกล้าเพิ่มเติม จำนวนวิศวกรและพนักงานชาวไทยที่มีส่วนเกี่ยวข้องโครงการ
ย่อมเพิ่มจำนวนมากขึ้นตามจำนวนเรือที่ขายได้
เห็นไหมครับ…นี่คือการต่อยอดจากการสั่งซื้อเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งรวดเดียว 4 ลำ
อุตสาหกรรมสร้างเรือในประเทศจะเดินหน้าแบบก้าวกระโดด
มีการสร้างคน สร้างระบบ สร้างตลาด สร้างโน่นนั่นนี่นุ่นแน่เยอะแยะไปหมด
ขอเพียงแค่กองทัพเรือสั่งซื้อเรือรวดเดียว 4 ลำ
รวมทั้งรัฐบาลไม่ว่าใครก็ตามช่วยผลักดันอย่างเต็มที่
โดยการช่วยอำนวยความสะดวกเรื่องโน้นเรื่องนี้ ง่ายๆ
แค่นี้เองใครเป็นรัฐบาลก็สามารถทำได้
ทั้งหลายทั้งปวงที่เกิดขึ้นสาเหตุมาจากแบบเรือรุ่นใหม่ทันสมัย
ถ้าสินค้าไม่ดีย่อมขายไม่ได้เป็นธรรมดา เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 94
เมตรจากบริษัทอู่กรุงเทพ มีคุณสมบัติมากเพียงพอที่จะทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้นจริง
กองเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งในอนาคต
ผู้เขียนทำภาพประกอบกองเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งในปี 2033 ประกอบไปด้วยเรือตรวจการณ์ชั้นปัตตานีจำนวน 2 ลำแถวบนสองลำฝั่งซ้าย ได้แก่เรือหลวงปัตตานี OPV 511 กับเรือหลวงนราธิวาส OPV 511 ส่วนแถวบนสองลำฝั่งขวาคือเรือตรวจการณ์ชั้นกระบี่ ได้แก่เรือหลวงกระบี่ OPV 551 กับเรือหลวงประจวบคีรีขันธ์ 552
แถวล่างจำนวน
4 ลำคือเรือตรวจการณ์ชั้นกระบี่ความยาว 94 เมตร ประกอบไปด้วย OPV
553, OPV 554, OPV 555
และ OPV 556 ครบ 8 ลำตามความต้องการ ‘ยุทธศาสตร์กองทัพเรือ
พ.ศ.2560-2579’ และเพื่อให้การใช้งบประมาณมีประสิทธิภาพมากที่สุด
โครงการปรับปรุงเรือตรวจการณ์ชั้นปัตตานีจำนวน 2 ลำถูกยกเลิกถาวร
เพื่อนำงบประมาณมาลงกับโครงเรือตรวจการณ์รุ่นใหม่จำนวน 4 ลำ
เท่ากับว่าเรามีเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งติดอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้เรือรบจำนวน
5 ลำ เรือจำนวน 6 ลำมีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ขนาด 7 ตัน เรือจำนวน 6
ลำใช้ระบบเรดาร์กับระบบอำนวยการรบจาก Thales และเรือจำนวน 6 ลำใช้อะไหล่ร่วมกันได้เกือบทั้งหมด
อาจไม่ยอดเยี่ยมที่สุดแต่ก็ดีที่สุดเท่าสามารถจัดการได้
ปี 2033
เรือหลวงปัตตานีกับเรือหลวงนราธิวาสจะมีอายุครบ 28 ปี
กองทัพเรือแค่พักโครงการนี้ไปสักประมาณ 5 ปี
แล้วเริ่มเฟสสามสร้างเรือตรวจการณ์ชั้นกระบี่ความยาว 94 เมตรอีก 2 ลำ กำหนดให้ OPV
557 กับ OPV 558 เข้าประจำการระหว่างปี 2043
เพื่อทดแทนเรือหลวงปัตตานีกับเรือหลวงนราธิวาสที่มีอายุ 38 ปี
บทสรุปปิดท้าย
เรือที่ผู้เขียนวาดเป็นเพียงภาพประกอบบทความนี้
เพื่อให้ผู้อ่านสามารถมองเห็นสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต ในอนาคตหากผู้เขียนได้รับแปลนเรือ
เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 91 เมตร เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด
94 เมตร และเรือตรวจการณ์ไกลฝั่งขนาด 111 เมตรที่ถูกต้องชัดเจน
จะกลับมาเขียนบทความถึงอีกครั้งพร้อมภาพประกอบที่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์
สำหรับบทความนี้ขอกล่าวคำว่าลาก่อนจนกว่าจะพบกันใหม่ J
+++++++++++++++++++++
อ้างอิงจาก
https://thaidefense-news.blogspot.com/2010/11/opv-offshore-patrol-vessel.html
https://thaimilitary.blogspot.com/2020/03/type-31e-general-purpose-frigate.html
https://web.facebook.com/profile.php?id=100032359376872
https://www.trusteddocks.com/shipyards/7849-peene-werft-gmbh-co-kg