เทคโนโลยีและประวัติศาสตร์ด้านการทหารกองทัพไทยและกองทัพทั่วโลก : T-50IQ Light Attacker Aircraft

วันที่ 12 ธันวาคม 2013 กองทัพอากาศอิรัก ได้เซ็นสัญญากับบริษัท Korea Aerospace Industries (KAI) จากประเทศเกาหลีใต้ เพื่อจัดหาเครื่องบินรุ่น T-50IQ จำนวน 24 ลำในวงเงิน 1.1 พันล้านเหรียญ รวมทั้งเซ็นสัญญามูลค่า 1 พันล้านเหรียญ เพื่อว่าจ้างให้ KAI สนับสนุนการซ่อมบำรุงและอบรมนักบินเป็นเวลา 20 ปีเต็ม (แหล่งข่าวบางแห่งบอกว่า 25 ปี) จะมีการส่งมอบเครื่องบินเป็นจำนวน 4 ครั้ง แต่ละครั้งมีจำนวน 6 ลำ ภายในเวลาไม่เกิน 5 ปี

T-50IQ ก็คือเครื่องบินฝึกไอพ่นรุ่น T-50 ของเกาหลีใต้นั่นเอง แต่เป็นตัวท๊อปคือรุ่น FA-50 ติดตั้งระบบเอวิโอนิกส์มากกว่าเดิม โจมตีทิ้งระเบิดได้ดีกว่าเดิม ราคาแพงขึ้นตามอุปกรณ์ไปด้วย T-50 Golden Eagle เป็นเครื่องบินสองที่นั่งขนาดเล็ก น้ำหนักเปล่า 6.47 ตัน น้ำหนักบินขึ้นสูงสุด 12.3 ตัน ใช้เครื่องยนต์ GE F404 ของอเมริกา แต่ซื้อลิขสิทธิ์มาผลิตในเกาหลีใต้ ความเร็วสูงสุดอยู่ที่ 1.5 มัค ติดตั้งปืนกล 20 มม.6 ลำกล้องรวบจำนวน 1 กระบอก มีจุดติดตั้งอาวุธภายนอกจำนวน 7 จุด แบกระเบิดไปด้วยมากสุด 3.74 ตัน สนนราคาอยู่ที่ประมาณลำละ 21 ถึง 30 ล้านเหรียญ

อิรักสั่งซื้อเครื่องบิน T-50IQ จำนวน 24 ลำในวงเงิน 1.1 พันล้านเหรียญ หารกันตรงๆ ไปเลยจะได้เท่ากับ 45.83 ล้านเหรียญต่อลำ บังเอิญว่าในสัญญามีอย่างอื่นปะปนอยู่ด้วย ผู้เขียนไม่ทราบรายละเอียดที่ชัดเจน จะปีนรั้วกองทัพอากาศอิรักเข้าไปแอบดูก็เกรงใจ แต่เท่าที่ทราบก็คือมีอะไหล่และอุปกรณ์อื่นๆ จำนวน 30 เปอร์เซ็นต์ของ 1.1 พันล้านเหรียญ ถ้าตัดออกไปแล้วจับมาหารกันใหม่อีกครั้ง จะได้ราคาเครื่องบิน 32 ล้านเหรียญต่อลำ ถือว่าใกล้เคียงกับข้อมูลในวิกินะครับ

หลังจากเซ็นสัญญากันไปประมาณ 1 ปีครึ่ง วันที่ 13 กรกฎาคม 2015 ทางบริษัท KAI ได้เผยแพร่ภาพเครื่องบิน T-50IQ ลำแรกสุด ทดลองบินเพื่อทดสอบจริงเป็นเที่ยวแรกสุด มีการถ่ายภาพเป็นที่ระทึกกันตามธรรมเนียม

เมื่อเครื่องบิน 6 ลำแรกผ่านหมดทุกขั้นตอน จึงได้จัดส่งไปให้อิรักโดยพร้อมหน้ากัน แต่ใช้วิธีเดินทางด้วยเรือบรรทุกสินค้า ล่องกันไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงอ่าวเปอร์เซีย แล้วเขาจอดเครื่องบินกันแบบไหน ? แบบนี้ยังไงล่ะครับ

ง่า…เหตุไฉนถึงเหลืออยู่เพียงแค่นี้ ที่อยู่ด้านหลังยังมีอีกเพียบ ในห่อขาวๆ นั่นแหละเครื่องบินทั้งนั้นเลย เพียงแต่ยังไม่ได้ประกอบร่างเท่านั้นเอง จากภาพถ่ายเห็นได้อย่างชัดเจนว่า เกาหลีใต้ได้นำรถยนต์คันละ 9 แสนบาท จอดอยู่เหนือเครื่องบินรบลำล่ะ 1 พันล้านบาท ให้รู้กันเสียบ้างว่าไผเป็นไผ

พอเครื่องบินเดินทางไปถึงที่หมาย เจ้าหน้าที่ KAI จะรีบกรูเข้ามาแกะห่อ เพื่อตรวจสอบว่ายาไอซ์ที่เพื่อนฝากมายังอยู่หรือไม่ เอ๊ย! เพื่อตรวจสอบว่ามีความเสียหายเกิดขึ้นหรือไม่ ถ้ามีจะได้เคลมกับประกันอะไรทำนองนี้

หลังตรวจสอบว่าได้ของครบหมดทุกชิ้นส่วน เจ้าหน้าที่จึงเริ่มประกอบร่างกันอีกครั้ง ทำกันในอิรักนะครับไม่ใช่นิคมอมตะนคร สังเกตได้ว่าทั้งเสาและคานของโกดังทาสีแดง เจ้าหน้าที่ KAI ใส่เสื้อยืดสีน้ำเงินรองเท้าผ้าใบ

การขนส่งเครื่องบินมาถึงอิรักปลายปี 2016 มีพิธีส่งมอบอย่างเป็นทางการในวันที่ 16 มีนาคม 2017 และอีกเพียง 2 วันถัดมา กองทัพอากาศอิรักเผยแพร่ภาพถ่าย T-50IQ บินเหนือกรุงแบกแดด ลำนี้หมายเลข 1 ครับ ตอนนี้หมายเลขที่หางไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่อง แต่อีกสักพักจะกลับไปตรงตามมาตรฐาน ส่วนลายพลางบินเครื่องบินที่ดูอ่อนกว่าเดิม เข้าใจว่าโดนแดดจัดสีเลยเพี้ยนไปบ้าง กล้องถ่ายรูปนะครับไม่ใช่ผู้เขียน สรุปว่าตอนนี้มีเครื่องบิน T-50IQ จำนวน 6 ลำแล้ว

ต่อมาในช่วงต้นปี 2018 มีการขนเครื่องบิน 6 ลำชุดที่สองมาส่ง เหมือนเดิมเลยคือทำการประกอบในโกดัง ส่องๆ เสียบๆ ขยับๆ ถีบๆ อยู่สักพักใหญ่ เครื่องบินลำแรกแต่หมายเลข 7 ก็เสร็จเรียบร้อย เหลือน๊อตอะไรไม่ทราบอีก 5 ตัวไว้ดูต่างหน้า

ถึงจะเป็นกลางคืนเราก็ขยันทำโอที ไหนจะผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ผ่อนเมีย แทงโครเอเชียก็โดนเข้าไปเต็มข้อ อุปกรณ์ชิ้นหนึ่งที่สำคัญมากในการทำงาน สิ่งนั้นก็คือพัดลมตั้งพื้นของบ้านเรานั่นเอง ใช่ฮาตาริอาจารย์เฉลิมชัยหรือเปล่าหนอ

วันที่ 12 มิถุนายน 2018 มีพิธีส่งมอบเครื่องบินชุดที่สองอย่างเป็นทางการ คราวนี้อิรักนำเครื่องบินทั้ง 12 ลำมาจัดแสดง ย้ายมาใช้โรงจอดหลังใหม่ยิ่งใหญ่อลังการ เจ้าหน้าที่ KAI ต้องเหนื่อยกับการลากเครื่องบิน เพื่อให้ผู้สื่อข่าวได้มาทำข่าวกันอย่างใกล้ชิด ทั้งนี้ทั้งนั้นมีเบื้องลึกเบื้องหลังเล็กน้อย

เครื่องบินที่ส่งมาประกอบชุดแรกสุด ผ่านไปแล้ว 10 เดือนยังบินได้แค่ 5 ลำ ไม่รู้จริงๆ ว่าลำสุดท้ายแก้ไขได้ตอนไหน รอบนี้จึงต้องโชว์เครื่องบินให้ครบทุกลำ ส่วนจะบินได้จริงกี่ลำอย่าไปสนใจ ตามหลักประเมินความสามารถฝ่ายตรงข้าม จะต้องถือว่าอิรักมี T-50IQ พร้อมใช้งาน 12 ลำ สุดยอดนักรบหรือนายพลคนดังในอดีต ดันประเมินกำลังรบฝ่ายตรงข้ามไว้ต่ำกว่าเหตุ ผลก็คือเอาชื่อเสียงที่สะสมมาโยนทิ้งทะเล ฉะนั้นอิรักมี T-50IQ 12 ลำแน่นอนครับ

เครื่องบิน 6 ลำถัดไปจะขนมาส่งช่วงปลายปีนี้ ส่วนอีก 6 ลำก็มาปีหน้าไม่เกินแน่นอน อิรักจะมีเครื่องบิน T-50IQ จำนวน 24 ลำภายในปี 2019 ช้าหรือเร็วอยู่ที่ฝีมือเจ้าหน้าที่ KAI ผู้อ่านอาจนึกสงสัย…ทำไมต้องทำอะไรให้ยุ่งยาก ประกอบเสร็จแล้วบินมาส่งถึงที่ไม่ได้เหรอ เรื่องนี้ต้องแอบไปดูรายละเอียดสัญญา ถ้าให้คาดเดาคงเกี่ยวข้องกับสัญญาฉบับที่ 2

ภาพถ่ายใบนี้แสดงให้เห็นว่า เครื่องบินทั้ง 24 ลำประกอบขึ้นมาหมดแล้ว แต่ 12 ลำหลังยังอยู่ระหว่างการทดสอบ

ในสัญญานอกจากเครื่องบินกับเจ้าหน้าที่แล้ว ยังมีอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด สมัยก่อนชอบอ่านการ์ตูนเอเรีย 88 ขณะบินตรวจการณ์แล้วเจอฝ่ายตรงข้าม ซากิจะสั่งให้ปลดถังน้ำมันทิ้งหมดทั้งฝูง อิรักจึงต้องสั่งมาเผื่อเยอะๆ หน่อย

ภาพด้านล่างถ่ายที่โรงงานในเกาหลีใต้ ผบ.ทอ.ของอิรักเดินทางไปตรวจของ จะเห็นได้ว่าโกดังไม่มีเสาและคานแดง เจ้าหน้าที่ KAI สวมเสื้อเหมือนที่ผู้เขียนซื้อในตลาดนัด มีของครบทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นน้ำมันจักรซิงเกอร์ ยาขัดรองเท้า น้ำยาเคลือบเบาะหนัง รวมทั้งจรวดและลูกระเบิดดัมมี่ขนาดเท่าจริง แท่นรองจรวดนี่ต้องส่งไปด้วยหรือเปล่า?

T-50IQ ใช้ชื่อโครงการว่า ‘เครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิดขนาดเบา’ แล้วภารกิจที่แท้จริงนั้นคืออะไร? ผู้เขียนขอพาไปเยี่ยมชมเครื่องบินลำอื่นกันก่อน เริ่มจากสุดยอดเครื่องบินโจมตีจากรัสเซีย Su-25 อิรักมีเครื่องบินรุ่นนี้อยู่ประมาณ 20 กว่าลำ โดยจัดซื้อครั้งแรกจำนวน 12 ลำในปี 1998 ต่อมาได้จัดซื้อเพิ่มเติมในปี 2014 เป็นจำนวนที่ไม่ชัดเจนแต่ใกล้เคียงของเก่า Su-25 ชุดใหม่เป็นเครื่องบินมือสอง นำมาปรับปรุงคืนสภาพใช้งานได้ 10 กว่าปี ติดตั้งเลเซอร์วัดระยะกับเรดาร์ตรวจอากาศที่จมูก สามารถออกโจมตีในเวลากลางคืนได้ แต่ก็คงได้ตามสภาพนั่นแหละครับ

เครื่องบินลำต่อมาก็คือ L-159 ซึ่งพัฒนามาจาก L-39 ที่ผู้อ่านคุ้นเคย อิรักจัดหารุ่นที่นั่งเดียวจำนวน 12 ลำ และรุ่นสองที่นั่งอีกจำนวน 2 ลำ จึงนับว่าเป็นเครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิดขนาดเบา ในภาพจะเป็นรุ่นที่นั่งเดี่ยว กระจกห้องนักบินเปิดออกด้านขวามือ ที่นั่งด้านหลังตีตู้ลำโพงปกปิดมิดชิด ใต้ท้องเครื่องติดกระเปาะปืนกลอากาศ 20 มม.แบบถอดได้

ส่วนภาพนี้จะเป็นรุ่นสองที่นั่ง เปิดกระจกทั้งบานไปด้านหลัง (เริ่มคุ้นหน้าค่าตากันแล้ว) L-159 น่าจะใช้ในภารกิจตบเด็ก เป็นเครื่องใหม่เอี่ยมประจำการได้อีก 25 ปี ส่วน Su-25 น่าจะใช้ในภารกิจทิ้งระเบิดทั่วไป แต่อาจไม่ใช่กับเป้าหมายสำคัญ

เครื่องบินลำถัดมาสุดติ่งกระดิ่งแมว Cessna 208B Grand Caravan หรือ AC-208 Combat Caravan ซึ่งติดออปโทรนิกตรวจจับเป้าหมายใต้ท้องเครื่อง และมีจรวดต่อสู้รถถัง Hellfire ที่ปีกสองข้างข้าง เห็นติ๋มๆ แบบนี้ประมาทไม่ได้เชียวนา อิรักสั่งซื้อ Combat Caravan จำนวน 3 ลำ บังเอิญตกไปหนึ่งจึงเหลือแค่สอง

เครื่องบินลำสุดท้ายในภารกิจโจมตีทิ้งระเบิด เป็นเครื่องบินรบที่ทันสมัยที่สุด โจมตีเป้าหมายได้อย่างแม่นยำที่สุด นั่นก็คือเครื่องบิน F-16 Block 52 โดยอิรักสั่งซื้อจำนวน 2 ครั้งเป็นรุ่นที่นั่งเดียวจำนวน 28 ลำ (หมายเลข 1607 ถึง 1618 กับ หมายเลข 1621 ถึง 1636) กับรุ่นที่นั่งคู่อีกจำนวน 8 ลำ ( หมายเลข 1601 ถึง 1606 กับ หมายเลข 1619 ถึง 1620) รุ่นที่นั่งเดี่ยวตกระหว่างฝึกบินไปหนึ่งลำ เห็นว่าสั่งเพิ่มอีก 3 ลำหรือเปล่าไม่แน่ใจ ที่สำคัญไม่ได้มาแค่เครื่องบินเปล่าๆ

ในภาพเป็นเครื่องบิน F-16C Block 52 ลำสุดท้ายหมายเลข 36 รุ่นนี้ออกรบจริงทุกวันแล้วนะครับ

ภาพถัดมาเป็นเครื่องบิน F-16D Block 52 หมายเลข 2 หลังเครื่องจะมีโหนกยาวไปชนกับแพนหาง นอกจากใช้ฝึกนักบินให้กับรุ่นที่นั่งเดี่ยว ยังใช้เป็นเครื่องบินโจมตีทางลึกได้อีกด้วย (ดีไม่ดีอีกเรื่อง) ปัจจุบันใช้แค่ฝึกบินกับหล่อเข้ากล้อง

แล้วตอนออกรบจริงแบกอะไรบ้าง ตามภาพเลยครับ ระเบิดนำวิถีเลเซอร์ Paveway II จรวดต่อสู้อากาศยาน AIM-9L Sidewinder รวมทั้งหมวกนักบิน JHMCS HMD ภารกิจของวันนี้คือโจมตีภาคพื้นดินใส่กองกำลัง ISIS

มาดูภาพด้านนอกเครื่องบินกันบ้าง’ จะเห็นกระเปาะ AN-AAQ-33 Sniper โชว์หราอย่างชัดเจน อิรักยังได้สั่งซื้อจรวดต่อสู้อากาศยาน AIM-7M Sparrow และจรวดโจมตีนำวิถีเลเซอร์ AGM-65D Maverick มาด้วยจำนวนหนึ่ง เครื่องบิน F-16 อิรักนี่ของมาครบทุกอย่างนะครับ เพียงแต่ไม่ได้สั่งจรวดต่อสู้อากาศยานรุ่นใหม่ รวมทั้งไม่มีระเบิดนำวิถี GPS รุ่น JDAM ที่แพงกว่า Paveway ประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์หรือมากกว่า

กลับมาที่ T-50IQ เป็นการปิดท้าย ช่วง 2 ปีแรกคงทำหน้าที่เครื่องบินฝึกกันไปก่อน เพราะตอนนี้ไม่มีเครื่องบินไอพ่นสำหรับฝึกเลย หลังจากนี้อาจได้ออกสนามจริงกันบ้าง ใช้อาวุธเหมือนกับอาวุธดัมมี่นั่นแหละครับ เป้าหมายไม่สำคัญก็ระเบิดธรรมดา เป้าหมายมีค่าหรือเสี่ยงหน่อยค่อยจรวดโจมตี Maverick โดยมีจรวดต่อสู้อากาศยาน Sidewinder ติดไว้กันเหนียว

การมีเจ้าหน้าที่ KAI มาอยู่ในประเทศ คนเหล่านี้ต้องกิน ต้องใช้ ต้องเที่ยว ต้องว่าจ้างแรงงานในประเทศ เม็ดเงินที่ได้กลับคืนอาจแค่น้อยนิด (เกาหลีใต้ประมาณค่าไว้ด้วย บังเอิญผู้เขียนหาลิงค์ไม่เจอแล้ว) แต่เป็นเงินสดเข้ากระเป๋าประชาชนโดยตรง รวมทั้งเป็นหลักประกันอย่างมั่นคง ถึงจะเปลี่ยนรัฐบาลใหม่เป็นใครก็ตาม T-50IQ ก็ยังใช้งานได้ไปอีก 20 ปีเต็ม

ส่วนการประกอบชิ้นส่วนเครื่องบินในประเทศ เป็นส่วนหนึ่งในการทดสอบเจ้าหน้าที่ KAI เพราะถ้าไม่ทำแล้วถึงเวลาเกิดทำไม่ได้ จะกลายเป็นโครงการขายฝันเหมือนคำว่า ‘ถ่ายทอดเทคโนโลยี’ เจอกันใหม่บทความถัดไป…สวัสดีครับ ;)